Hayat dibe vurduğunda şiir atağa kalkar.

Şair dipten sesleniyorsa, şiiri yücelir. Keşke böyle olmasaydı. Keşke herkes hak ettiği kadar masum, hak ettiği kadar onurlu, hak ettiği kadar insanca yaşayabilseydi de şiir yara alsaydı.

Müslüm Çizmeci`nin şiiri, bu yaşımda bana şunu öğretti: Biz kaybettiğimiz için şiir kazanıyor. Lanet olsun! Müslüm sokak aralarını ve minareyi çalanların önceden hazırladığı kılıfları yüzümüze vuruyor. Hayatı tüm gerçekliğiyle önümüze seriyor; tüm pisliğiyle. Gerçeklik demek, pisli demektir artık, geçsin sözlüklere.

Şiir gittikçe geriliyor, gücünü yitir yor günümüzde. Şiirin tek çıkar yolu, tokat atmaktır. Kallavi bir tokat. Müslüm işte o tokadı atıyor. Bu kitap, bize biçilen rolü reddedenlerin, şiiri hayatın orta yerine, bir zıpkın gibi saplamaya niyet edenlerin başucu kitabı olacak. Selamlıyorum.
-Altay Öktem-