Bizi hapseden karanlığın kuytu dehlizlerinden kurtularak yaşam denen çılgın deneyimin kollarına bırakırız kendimizi.
Güvendeyizdir artık.
Şefkatli ana kucağındaymış gibi hissederiz.
Sizce, sırf yaşamak bile delilik değil midir?
Bir Oktay Gökkaya şiirinde yaşanan gibi