*Kişinin kendi ülkesine olan sevgisi başkalarından nefret etmesini gerektirmez.*

Kendi ülkenizi severken başka ülkeler de sevilebilir. Devletler yanlış kararlar alabilir ve bunun tüm sorumluluğu o devletin halkına mal edilemez ya da tam tersi… Ülkemize olan sevgi, kimi zaman da gözümüzdeki perdedir. Yapılan yanlışları görmemizi engeller.

*Baştan başa yıkılmış bir ülkede, hınç duymayan bir adama rastlamak ne kadar rahatlık verici.*

Affetmek çoğu zaman karşımızdaki için yapılan bir iyilik gibi algılansa da, aslında kendimiz için yaptığımız en büyük iyiliktir. Savaş sırasında hâlâ sağlam bir psikolojiye sahip olabilmek, en başta bu yolla sağlanır!

Bir gün zaferin nasıl hiçbir şey yokken tükenmez çabalarla kazanıldığını öğreneceğiz. Nasıl vazgeçmeden savaşıldığını, *rağmen* savaşmanın ne demek olduğunu bir İngiliz gözünden anlayacağız…

Bu eseri okurlarımıza sunmaktan mutluluk duyarız.