*Lotus, bataklıklarda yetişebilen bir çiçektir. Bataklık ne kadar ve çamurluysa, Lotus o kadar güzel çiçek açar. Bu düşünce Budizmde, *Nam Myoho Renge Kyo* diye açıklanır.

Buddha, Sanskrit dilinde farkında,mucizevi biçimdefarkında olmak anlamına gelir. Farkındalık,Buddha’lıktır. Buddha, yoldur ve yol da Zen’dir. Fakat Zensözcüğü hem faniler hem bilgeler için bir bilmece olarak kalmıştır. Doğanızıanlamak Zen’dir. Eğer doğanızı anlamazsanız bu Zen olmaz.

Nihai gerçek sözcüklerin ötesindedir. Yol sözcüksüzdür. Sözcükleryanılsamadır. Gerçek şiir gerçek yol gibi ulvidir, dille açıklanamaz. Lotus’un bataklıkta doğup, büyüyüp, su üzerine çıkması ve bataklığın onu kirletmemesi gibi Buddha da dünyada doğmuş, büyümüş ve dünyanın üstesinden gelmiştir; dünya onu kirletememiştir. Şair, bir Zen ustası gibi *suda yürü ama ayakların suya değmesin* derken kasdettiği de budur: Dünyada ol ama dünyaya ait olma.