Aşk; evlilik, aile ve çocuk üçgenindeki maya değil midir sizce de?

Bu maya çoğu zaman sağlıklı bir şekilde tutuyorken bazen de tutmayabiliyor. Ben kitabımda bu mayanın neden tutmadığı üzerinde duracağım.

*Kusursuz Aşk Yoktur,* derken kusuru *Aşk*ta aramıyorum elbette! İnsan gibi kusurlu bir varlığın düşünce ve davranış biçiminde arıyorum. Aşk bütün kusursuzluğu içinde kusurlu bireylerin ilişki yaralarına merhem olan bir kimya değil midir?

Öyleyse her birimiz, aşk beklentisi içine kusurlarını da koymalı. Aşk kusurların üstündeki yorgandır. Sevgiyi hep diri tutmaya çalışır. Ne zaman ki bu yorgan açılmaya, kusurlar dışarıya taşmaya başlar, tahammül sınırlarını aşar; sevgi, saygı ve güven zedelenir… İşte o zaman aşkın kimyası bozulmuş demektir. Bu kitabımız, bu muhasebenin bir ürünüdür.

Kusursuz Aşk Yoktur!

Çünkü Aşk fazlasıyla İnsancıldır!