``Yazmak vazgeçmemektir’’ demiş kalem üstadları. Yazma süreci de insanın başladığı nokta ile bitirdiği nokta arasında süregelen bir dönemdir. Kalemi ciddi mahiyette ele alarak bu işe girişenler; kalemden, kağıttan, yazmaktan vazgeçememektedirler. Çünkü yazmak eylemi, yazı işçisinin yoldaşı, dostu olmaktadır. Yazı işçisi, yazarak bütün yaşadığı duyguları kağıtlarla paylaşmaktadır. Yalnızlığı, aşkı, sevdası, vatani duyguları, hayata bakışı, fikirleri, düşünceleri; yazı işçisinin yazdığı bütün safhalara yansımaktadır.

Bu ifadelerden hareketle, yeni bir şiir kitabı yazıya dökülmüş bulanmaktadır. Zamanında yazılan eserler, bu kitapta bir araya getirilmiştir.

Umutsuz insanların yüreklerine bir katre de olsa, umut zerresi taşımak manasında, böyle bir söylem ortaya çıkmıştır.’’ Kuşun Kanadındadır Yarınlar.’’

Umut arayanlara, umut kalplerindeki sönmeyen güneştedir demek en büyük umut olacaktır.

Bizim medeniyetimizin en kadim olan sanat dalından seslenerek, umut taşıyalım geleceğe.

Yazılan her şiir, sanat adına, toplum adına bir söyleyiştir. Duygulara tercüman olmaya çalışmak yazmak işin bir parçasıdır. Vazgeçmeden yazmaya devam gönül dostları!