*Berlin’de yalnızsınız değil mi?* dedi.
*Ne gibi?*
*Yani... Yalnız işte... Kimsesiz... Ruhen yalnız... Nasıl söyleyeyim... Öyle bir haliniz var ki...*
*Anlıyorum, anlıyorum... Tamamen yalnızım... Ama Berlin’de değil... Bütün dünyada yalnızım... Küçükten beri...*
*Ben de yalnızım...* dedi. Bu sefer benim ellerimi kendi avuçlarının içine alarak: *Boğulacak kadar yalnızım...* diye devam etti, *hasta bir köpek kadar yalnız...*

Türk Edebiyatının Büyük Ustası Sabahattin Ali’nin ölümsüz eseri Kürk Mantolu Madonna’yı okurlarımıza sunmaktan onur duyuyoruz.