Kur’an’dan uzaklaştığımız/uzaklaştırıldığımız kesin. Bu uzaklaşmada iç ve dış olmak üzere iki etken var.

Kitabımızın birinci cildinde iç etken üzerinde durmuştuk. Uzaklaşma sürecinin Peygamberimizin (s.a.v) vefatından hemen sonra başladığı tespitini yapmıştık.

Bu kitabımızda ise 19. Asrın sonu ile, 20. Asrın ortalarına kadar olan zaman diliminde Kur’an’dan uzaklaşmanın hem dış, hem iç etkenleri ele alınmaktadır.

Yani bilim karşıtı olan Kilise’ye tepki olarak dinsizleşen Batılı filozofların/aydınların oluşturduğu din karşıtı felsefi akımlar ve bu akımların önce Osmanlı, ardından Cumhuriyet devri aydınlarımıza etkisi; bunun sonucunda da toplumumuzun dinden uzaklaşma süreci anlatılmaktadır.

Cumhuriyet devrinde Kur’an öğrenmenin güçlüğü, tarihî vesikalar ve devrin şâhitlerinin aktarımıyla sunulmaktadır.

İstiklal Marşı şâirimiz Mehmet Âkif’in, Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından yapmakla görevlendirildiği, bin bir emekle hazırladığı meali teslim etmekten vazgeçmesinin, daha da üzücü olanı, yakılmasını vasiyet etmesinin sebebi irdelenmektedir.

Çok sayıda âlim ve akademisyenimizin Kur’an’dan uzaklaşma konusundaki görüşleri aktarılmaktadır.

Kitabın 30 sayfa bibliyoğrafyaya sahip olması, nasıl bir emek verildiğinin göstergesidir.

Emek bizden, okuyup istifade etmek sizden diyoruz.