*Odun hamalı*, *başımın saçı tutuştu*, *kemik gevşedi bende*, *kazıklar sahibi*, *kulakları üzerine ağırlık vurduk* gibi ifadelerin Türkçe konuşan bir insanın zihninde inşa ettiği anlamlar ile bunların orijinallerinin muhatabına ulaştırmak istediği anlamların örtüştü-ğünü savunmak mümkün değildir. Fakat Türkçe meallerde sık sık karşımıza çıkan bu tür ifadeler, her ne hikmetse -sırf meallerde yer aldıkları için olsa gerek- yanlış olabilecekleri hiç düşünülmeden genel geçer doğrular olarak algılanmaktadırlar. Oysa bu tür anlatımların doğru olduklarını kabul etmek bir yana, anlamlı birer ifade olduklarını söylemek bile çok zordur.