Kur’an, düalist insan kavramına iltifat etmemektedir. İnsan bedeni ve “Allah’ın kendisine nefhettiği ruh” bir bütündür. İnsan tek olan, intibak eden ve organizasyonda rol alan uyumlu bir yapıya sahip varlıktır. Şahsiyet olarak herkes tektir.

Şahsiyetin ise iki özelliği vardır: Tek oluş ve istikrar. İnsan, ancak Kur’an’ın verdiği beyan ve mesajla anlaşılır ve değerlendirilir. Zira Kur’an, insanı yaratan yüce Allah’ın kelâmıdır. Kur’an, insan karakteri ve psikolojisi üzerinde ısrarla durur, insanı iman ve inkâr (küfür) yönünden ele alır. Nankörlük de, küfran-ı nimet kelimesiyle karşılanır. Küfür, bir şeyi tamamen örtmek anlamındadır. Teşekkür anlamındaki şekere”nin tam karşıtıdır.

Bu çalışmada nankörlükle anlam yakınlığı olan ve zıt anlamlı kavramlar arasındaki ilişkiler ve nankörlüğü oluşturan sebepler, nimetin mahiyeti, nimet-şükür ilişkisi, geçmiş milletlere sunulan nimetler ve bu nimetlere karşı yapılan nankörlükler, nankörlüğün sonuçları gibi konular ele alınmaktadır