Izutsu bu önemli eserinde, Kur’anî dünya görüşüyle cahilî dünya görüşünü mukayese ettiği ustaca bir yöntem kullunmaktadır. Kur’an ayetlerinin yanısıra cahiliye dönemi Arap şiirini de kullanarak, Hz. Muhammed’in içine doğduğu ve çağrısını vazettiği toplumu karakterize eden zihniyeti ve değerleri analiz etmiştir. O, hem Kur’anî dünya görüşünün cahiliye zihniyetinden nasıl kesin bir şekilde koptuğunu, hem de aynı zamanda müşrik Araplar’ın bakış açısından kimi unsurları nasıl kendi bünyesine uygun hale sokarak içine aldığını göstermiştir. Izutsu’nun bu çalışmasının bir diğer önemli özelliği, üzerinde çalıştığı dinî ve ahlakî kavramların her birinin anlam alanını belirleyen semantik analiz yöntemini kullanmasıdır. Kur’an metnindeki her bir kavramın etrafı, onun alanını belirleyen ve yapısını oluşturan diğer kavramlarla çevrilidir. Ona göre, bir terimin anlamını belirleyen şey, onun etrafını çevreleyen ve ona yakın duran sözcüklerle ilişkisidir. Aslında, bu yöntem, Kur’an’ın kendisini tefsir etmesini de mümkün kılar. Eserde, ahlâkî dil konusundaki soyut bir teorinin yerini, tüm analitik çalışmaların temelinde yatan linguistik yahut semantik dünya görüşü ile ilgili daha esaslı bir teori almış ve analize yön veren metodolojik ilkeler ortaya konulmuştur. "Kur’an’da Dini ve Ahlaki Kavramlar" üç bölümden oluşmaktadır: ilk bölümde semantik analizin metodolojik ilkeleri izah edilmiş; ikinci bölümde, İslam öncesine ait kabileci ahlâk kuralları ile Kur’anî ahlâk prensipleri arasındaki olumlu yahut olumsuz ilişki izah edilmiş; son olarak da ilk bölümde açıklanan metodolojik ilkelerin tutarlı bir uygulamasını yapmak suretiyle Kur’an’daki belli başlı dinî-ahlâkî kavramların bir analizi yapılmıştır.