Kur’an’ın tarihselliğine dayalı tezlerin iki temele dayandığı dikkati çekmektedir. Bunlardan ilki, genelde geçmiş bir tarihin, özelde ise Kur’an’ın inzal olduğu tarihin nesnel olarak anlaşılabileceğidir; ikincisi ise Allah’ın tüm tarihlere dair niyetinin Kur’an’dan nesnellik düzeyinde çıkarsanabileceğine dair bir kanaattir. Diğer taraftan Kur’an’ın evrensellik-yerellik, geçerlilik-geçersizlik, tarihsellik-tarihüstülük bağlamlarında tartışılmasının, Kur’an’ın mahiyetine dair otantik bir algının oluşmasının imkanını zorlaştırdığı aşikardır. Zira Kur’an’ın mahiyetini anlamaya yönelmiş bir öznenin, bu anlama sürecinde yakasını Kur’an hakkındaki kendi paradigmasından kaynaklanan ya da kültürel olarak oluşmuş önsel kanaatlerinden kurtarma şansı yoktur