Çocuklar, Allah Teâlâ’nın insanlara hem lütfu hem de en önemli imtihan alanlarından biridir. Onlar, insanın merhametine arz edilmiş birer emanettirler. Evlenmenin amaçlarından birinin de her yönden sağlıklı nesiller yetiştirmek olduğu bilinecek olursa bu emaneti muhafaza etmenin önemi daha iyi kavranmış olur.

İnsanın yaratılışından beri çocukların eğitim-öğretimi hep ilk gündem maddesi olmuştur. Vahyin hayatı kuşattığı dönemlerde peygamberler bu konuda da ümmetlerine örnek olmuşlardır. Kur’an-ı Kerim’de çocuklukları anlatılan peygamberlerin hayatlarından çok rahat bir şekilde çocuk eğitimiyle ilgili ipuçları bulmak mümkündür.

Hz. İbrahim, Hz. İsmail, Hz. Yusuf, Hz. Musa, Hz. Yahya ve Hz. İsa (aleyhimüsselam) Kur’an’da çocuklukları anlatılan peygamberlerden bazılarıdır. Hz. Meryem’in yetiştirilmesiyle alakalı da ayetler mevcuttur. Peygamber Efendimizin (s.a.v.) çocukluğu ise bütün detaylarıyla sahih hadis kaynaklarında geçmektedir.

Yüce Allah peygamberlerin hayatları üzerinden bizlere uyarılarda bulunmuş ve çocuklarımızı nasıl yetiştirmemiz gerektiğine dair talimatlar vermiştir. Önemli olan, bunları pratik hayata uygulayarak, tevhidî bilince sahip örnek ve önder bir nesil yetiştirmektir.

Eğer bu konu ihmal edilirse neslimizi kaybedebilir, hiç beklemediğimiz bir zamanda inancı ciddi zarar görmüş fertlerin annesi-babası olabiliriz! İşte bu endişeyle çalışmamızda, Batılı pedagogların ve pozitivist eğitimcilerin yöntemleriyle değil, Kur’an ve Sünnet ekseninde Çocuk Eğitimi meselesini ele almaya çalıştık.