Dünyanın kurtarıcılarla dolu olmasına rağmen sıkıntıların daha da artması ne kadar ilginç değil mi? Her ideoloji, her din insanın dünyada ve ahirette kurtuluşunu vaad ettiği halde insanlığın buhranlar içerisinde kıvranması çok tuhaf değil mi?

Her sistem refah, özgürlük, eşitlik, huzur vs. sloganlarla harekete geçer fakat bir müddet sonra bozulmalar o sistemin ya da fikir akımının çöküşüyle sonuçlanır, kurtarıcılar birden bire buhar olur. İnsanlık kurtartıcıların ve kurtarıcı sandıkları fikir akımlarının işe yaramadığını ağır bedeller ödedikten sonra öğrenir. Tarih bunun tanığıdır.