Tükendi
benim işte yine o, kendi söküğünü dikemeyen benher şey oldu da hep olmayanın peşindeyimkendini deşip deşip irin içen işte ben
çocukları da seven ama sezdirmedenboyna sürülen bıçağı ince ince bileyenmuskasında yoksulluk duasıyla dolaşan ben