Sineğin canı sıkıldı, ne yapsam diye düşündü. Arkadaşları ne yapıyordu acaba? Nasıl insanlara denk gelmişlerdi? Her günüm böyle mi olacak, dedi kendi kendine. Sabahtan akşama kadar kendin için hiçbir faydası olmayan bir şey yapmak kâbus gibiydi. Değişiklik istedi. Peşinden kendine kızdı; ilk günden ne değişikliğiydi? Yarın nasıl olacaktı? Ertesi gün? Bir ay sonra? Adamın uyanmasını bekleyip çevresinde ne zamana kadar dolaşacaktı? Ayrıca olan biteni anlatacağı, kendisiyle iletişime geçen kimse de olmamıştı. Hiçbir sorusuna cevap veremiyordu.