“Kulübeyle ilgili bazı söylentiler kulağına gelmişti, bu güzelim toprakların ekilmemiş olmasının sebeplerini biliyordu fakat aradan uzun zaman geçmişti! Ayrıca açlık mantık tanımazdı, bu topraklar hoşuna gitmişti ve burada kalıyordu. Don Salvador ile Barret Amca arasında geçenlerin kendisiyle ne ilgisi vardı?”

Batiste, eşi ve üç çocuğuyla birlikte yıllardır işlenmeyen Don Salvador’un çiftliğini kiralar. Bunca zamandır birçok işte çalışmış ancak ailesini sefaletten kurtaramamış Batiste için bu çiftlik büyük bir fırsattır. Ancak hesaba katmadığı bir şey vardır; Barret Amca’nın başına gelen felaketle birlikte o çiftlikte kimseyi barındırmayan diğer çiftçiler Batiste ve ailesine de rahat vermeyecektir.

Ibáñez oluşturduğu karakterleri ve berrak, doğal sahneleri ile insan doğasının müthiş bir betimlemesini yapıyor. Bize toprağı işleyen insanların zorlu, çok çetin hayatını anlatıyor. Toprak sahipleri tarafından sömürülen bir çiftçi toplumunun öfkesini toprak sahiplerine değil, kendileriyle aynı kaderi paylaşan bir başka çiftçi ailesine nasıl yönlendirdiğini gösteriyor.