Umarım tüm çocukların *Prenses* bakış açısını bir nebze de olsa değiştirip; tüm insanlara değer vermeyi, güzelliğin, yakışıklılığın fiziksel görüntüden ibaret olmadığını anlamalarına vesile olmuşumdur.

Bunu yaparken engelli her bireyin cesaretli bir şekilde, kendilerini eksik hissetmeden toplum içinde var olmalarına ve daima gülümsemelerine destek olabilmişimdir.

Sevgili çocuklar;

*Cesaret, bilinmezliğe yürümek değil, bilinen ama yürümeye gücünüz olmadığında, sizi itekleyen içinizdeki sestir.*

Cesaretiniz hiç eksik olmasın minik kalplerim...