Küheylan

Haydi, kalk küheylan
Gündüz vakti biliyorsun
Yol bize haram.
Gecenin bağrında kopup
Gidelim bu yitik şehirden.
Yaslanarak acılarımızın kıyısına
Asılarak umudun eteğine
Kanayan yanlarımızı
Gözyaşlarımızla yıkayarak
Gidelim bu şehirden.
Beyhude beklemeyelim
Hiç gelmeyecek
O güzel yarınlar..
Düşlere pusu kurulmuş
Ta başından
Üzülme ömrümüz
Soysuz bir vaktin
Zifiri karanlığına denk geldi
Payımıza Yusuf`un zindanından
Kutlu yalnızlıktan pay düştü diye.
Üzülme küheylan
Varlığımız Üç Kümbetlerde
Yalnızlığıyla dördüncü
Kümbet kadar gerçek diye....
Susmaktır derin acıların izi.
Senin sırtında hayatın yükü
Benim yüreğimde çilesi..
Küheylan;
Biliyorsun;