Çocukları pek severim. Yalnız sevimli, terbiyeli, zeki ve çalışkan olanları değil, -Böylesini herkes sever!- ben, sevimsiz, somurtkan, haylaz, hatta aptal çocukları da severim. Bana "Öğretmenim!" diyen ses, beni "Annem!" diye çağıran ses kadar sevgili ve kıymetlidir.

Küçük dostlarım... Fakat artık onların çoğu küçük değildir. Onlar öğretmen, subay, doktor, hakim, avukat, memur veya sanatçı olarak yurdumun dört bucağına dağılmışlardır.