Karanlık bir gecenin sonunda bir yıldız ışığı kalbimi aydınlattı. Nerden bilebilirdim ki, onun gözyaşlarının yarım kalan masalları yeniden yazabileceğini. Bazen çok kötü olduğunu düşündüğümüz olayların arkasında gizlenmiş güzellikler bizi bekliyor olabiliyor. Karanlık gecemi aydınlatan, kalbimi iyilikle dolduran canım yıldızım.
Şimdi sen de bir elini kalbine koy, gözlerini kapat ve gökyüzünü, yıldızları düşün. Sonra kitabı kokla ve okumaya başla. Kitabı kokla dememin sebebi ağacın özünü kalbinde hissetmeni ve onun da bir zamanlar canlı olduğunu bilmeni istemem. Bu dünyayı iyilik aydınlatacak.