Zerre kutbum nura döndü
Gök kubbesi yanar iken
Yeryüzüne insan ektim
Nesne özüm pınar iken

Bulutlarla tempo tuttum
Toprak oldum suyu yuttum
Tabiata ruhum’ kattım
Gün kazanı kaynar iken

Âdem sıfat Havva kudret
Ateş servet su hararet
Zekâ bilim hükmü cüret
Sevgi dalı çınar iken

Taner’im yer gökten sıcak
Asrım duman ben bir ocak
Kış bahara açsın kucak
Bağcı bağı tanır iken