Köşe-i bent/bu kitapta öz kaldı
Bu kitapta/n okur isen bilirsin
Öz/nakış desendir tadı
Adı/ile dokur isen bilirsin

Âşık Sefaî, hükümü hem düz, (ilk dizede), hem yukardan aşağı (dizelerin ilk kelimeleri) bir köşe meydana getiriyor. Buna Sefaî “Köşe-i Bend” diyor. Yani her dörtlüğü bend olarak kabul ederek bunu söylüyor. Hani halk şiirinde Vezn-i Aher ve Satranç dediğimiz biçimler var ya! Sefaî’nin bu tarzdaki dörtlüklerde uyguladığı hükümler ise yarı vezn-i aher, yarı satranç gibidir. Bu tarz, ilk defa halk şiirinde uygulanmaktadır. Âşık Sefaî bu biçime “Tarz-ı Sefaî” adı veriyor ki bence yerinde bir adlandırmadır. Bu uygulamayla ortaya konan ve hüküm içeren biçimlere köşe-i bend de denilebilir, tarz-ı Sefaî de denilebilir. Âşık Sefaî kendisine yakışanı yapıyor. Çünkü o âşık olarak yaşayan bir insan hazinesidir. Onun sevdiği ve emektarı olduğu bu sanatta, eski âşıkların yüzyıllar boyu yaptığı ve günümüze ulaştırdıkları tür ve biçimlerin çeşitlenmesine yaptıkları katkılarda olduğu gibi yenilikler getirmesi, bizler tarafından ancak takdir edilir ve teşvik edilir.