Uzun yıllar önce Azerbaycan`da bir yiğit vardı. Adı Ruşen Ali`ydi. Yani Ali`nin oğlu Ruşen. Ama ona herkes Köroğlu diyordu. Çünkü babası Nalbant Ali`nin gözleri görmüyordu. Bunun için ona hep körün oğlu, diyorlardı. Nalbant Ali, aksi mi aksi bir beyin, Hasan Bey`in yanında görevliydi. Onun atlarına bakıyordu. Nalbant Ali, yanına gelen ata şöyle bir dokunsun, hemen onun huyunu suyunu anlardı. Cinsini, yaşını hemen söyleyiverirdi.