Nuri Pakdil’e göre, insanlık için yapılacak savaşın öz suyu merhamet ve aşk olmalıdır.

Korku’da, “Yorumcu” karakteri, oyunun anlaşılmasında izleyiciye yardım ediyor. Yorumcu, insanın yeniden Tanrı’yı hatırlamasını sağlamak istiyor:

“YORUMCU — ... Öğrenmeliyiz gürbüz sözcüklerle seslenmeyi birbirimize... Sözcük de bir yük taşımak için varoldu başlangıçta. .... Bir yükü İNSAN’a taşımak, İNSAN’dan aldığı bir yükü de geldiği yere ulaştırmak için.

Şimdi öyle mi? Evrensel bir yük taşıyor mu şimdi sözcük? Günde kaç sözcük inip çıkıyor göğe? ... Bir kezliğine, ama erinç içinde, bakabiliyor musunuz birbirinize?

Yapay bir el sıkma, yapay bir boyun bükme geçerli aranızda. Değil mi öyle? Elinizi götürünüz kalbinizin olduğu yere. Bomba mı taşıyorsunuz, aşk mı? Yumuşak bir yere mi dokunuyorsunuz, yoksa çok sert bir taş parçasına mı?”