Öyleyse sanat neydi? Kimine göre ebedî olma çabası ya da hiçlik-varlık kavgası, kimine göre bir meşruiyet güzellemesi ya da mizah ve saçmalığın hafifliği... Bazen derin bir iştihanın gerisinde duran bir deha, bazen kırılganlıkların besleyip büyüttüğü bir kimsesizlik. Öznenin dramatik yenilişi bazen. Bir o kadar da hakikat madenciliği... Ama sanat en nihayetinde edilgen bir aklın gerisinde çırpınan duyuşlar... Beckett’in “Kendimin nerde olduğunu, onun nerde olduğunu anlamak için yazıyorum.” dediği gibi hakikati bulma uğraşı... 
Hakikati, bir medeniyet hatırlatıcısı yapmak içindir kitabımın şarkısı…