Danimarka’nın orta yerine bir dağ dikilmesine karar verilir. Dağın inşa süreci iki yüz yıl kadar sürer. Bu süreç tamamlandığında dağ, üç bin beş yüz metre yüksekliğindedir ve elli beş kilometreden daha fazla bir alana yayılıyordur. Bu dağ kendi doğal ortamını yaratır.

Yeni hayvan türleri ve yarı insan yarı hayvan bir tür ortaya çıkar, zenginler dağın en güzel yerlerini parselleyip rantını yer, göçmenler dağın en ıssız yerlerine yerleşir, hayat bazen bir oyun gibi olur, bazense oyun hayatın kendisidir. Dağın üzerinde belki sonsuz sayıda nesil dolanacak, belki üzerinde kaybolacak, belki araçlarıyla dağa tırmanacak, belki bitkilerinden beslenip ağaçlarının altında oturacak, belki orada gizlenecek ya da orada ölecek ve hatta belki de orada ölüme atlayacaktır…

Bu bir sosyal deney midir? Gelecek toplumlara dönük bir öngörü müdür yoksa? Ya da yaşama dair eğilimlerimizin bir aynası mıdır Kopenhag Dağı? Bunun cevabını her okur kendi verecektir.