Savaşların meydanlarda mertçe kazanılıp kaybedildiği zamanlar gerilerde kalmıştı. Yeni düzen, günlük hayatın içine korku tohumları ekmekti.

*Terörü lanetliyoruz* mesajları veren süper güçler, ellerini kana bulamıyor ve barış mesajları veriyorken alttan alta terör örgütleri ile iş birliği yapıyorlardı. Hayatlarımızın ortasına bir bomba bırakıyor ve sonra da kenara çekilip zevkle panik halini izliyorlardı.

Düşmanı belirsiz bir savaştı bu. Her an herkes olabilirdi fail. Ayakkabı boyayan çocuk, simit satan adam, köşedeki lüks aracın içerisindeki frapan genç kız... Artık tehlike sokaklara inmişti ve sivil hayatın içinde elini kolunu sallaya sallaya geziyordu.