Tenimde onu hissetmeden, dudaklarım dudaklarına değmeden ona karşı bir şeyler hissetmeye başlamıştım. Ruhumda onu hissediyor, bedenime geçmeden onun aşkını yaşıyordum. Sevginin bin bir çeşidi vardır. Ben de belki sevginin bin bir çeşidi arasından o birini yaşıyordum.

Fakat içimde beni acıtan, canımı yakan bir şeyler vardı kendime bile itiraf edemediğim… Hayatıma birini sokmaya kendimi hazır hissetmiyordum. Çocukluğumda yaşadığım, adını zikretmek bile istemediğim o şey aklıma geliyordu. Kelimeler henüz ağzımın içinde kaçacak yer ararken, nasıl mümkün olacaktı hayatımda birine yer verebilmek?