Kitle fonlaması, son yıllarda girişimciler için önemli bir alternatif finansman modeli haline gelmiştir. Türk hukukunda kitle fonlaması, 6362 sayılı Sermaye Piyasası Kanunu`nda değişiklik yapan 7061 ve 7222 sayılı kanunlar ve III-35/A.2 sayılı Kitle Fonlaması Tebliği ile düzenlenmiştir. Çalışmada kitle fonlaması, Türk sermaye piyasası mevzuatı çerçevesinde tüm yönleriyle detaylı olarak incelenmiş ve gerektiğinde Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa Birliği hukuklarındaki düzenlemeler ile karşılaştırma yapılmıştır. Böylelikle, kitle fonlamasına ilişkin teoride ve uygulamada ortaya çıkabilecek muhtemel sorunlar ve bunlara ilişkin çözüm önerileri ortaya konulmaya çalışılmıştır.

Çalışmanın ilk bölümünde kitle fonlaması genel olarak ele alınmıştır. Bu kapsamda kitle fonlamasının tarihsel gelişimi, karşılaştırmalı hukukta nasıl düzenlendiği, tanımı, unsurları, özellikleri, amacı, türleri ve benzer kavramlar ile ilişkisi irdelenmiştir. İkinci bölüm, kitle fonlama platformlarına ayrılmıştır. Bu bölümde platformların tanımı, faaliyetlerinin niteliği, kuruluş ve listeye alınma şartları, ortaklık yapısı değişiklikleri, listeden çıkarılma nedenleri, faaliyet esasları, hukuka aykırı işlem ve faaliyetlerinde uygulanabilecek olan tedbirler ele alınmıştır. Çalışmanın üçüncü bölümü paya dayalı kitle fonlamasına hasredilmiştir. Bu doğrultuda paya dayalı kitle fonlamasının tanımı, fon talep edebilecekler, ihraç edilebilecek payların özellikleri ve bunlara ilişkin ikincil piyasa işlemleri, toplanabilecek fon tutarı, fon toplama süreci, elde edilen fonun kullanılması, kamunun aydınlatılması ve fon arz edebilecekler değerlendirilmiştir. Dördüncü ve son bölümde ise borçlanmaya dayalı kitle fonlaması incelenmiş ve bir önceki bölümdeki sistematik takip edilmiştir.