Muammer’in 1924’te yayımlanan Kıskanç Gözler adlı eseri, “Çevrim Dizisi”nin dördüncü kitabı. Yüz yıl sonra Latin alfabesiyle okura sunulan bu romanın yazarı hakkında, kaynaklarda hiçbir bilgi yoktur. 
Kıskanç Gözler’in olay örgüsü, başkahramanı Turgut’un yaşamı üzerine kurulur. Turgut’un İstanbul’da oturduğu yalıdan kaçtığı geceyle başlayan roman, onun İstanbul, İzmir ve İsviçre’deki oluşum süreciyle tamamlanır. “Türklerin Büyük Halaskârı Gazi Mustafa Kemal Paşa Hazretleri’ne” ithaf edilen romanda, Kurtuluş Savaşı’ndan Cumhuriyet’in ilk yıllarına kadar geçen dönemin yaşantıları, genel çizgilerle gözler önüne serilir. Entrikalar, birbirini kesen ilişkiler ve kıskançlıklarla ilerleyen ve şaşırtıcı bir sonla tamamlanan Kıskanç Gözler, “millî, edebî sinema romanı” sunumunu karşılayan bir metindir. 
Millî ordumuzun rehberinde dehâlar gördük... Mucizeli muvaffakiyetler, düşmanlar diyarına şimşekten kılıçlar uzattı... 29 Teşrin-i Evvel 1339’da [29 Ekim 1923’te] asıl Türk tarihi, Türk milleti tarihi yapraklarını açtı. Kıskanç gözler artık göremiyor; haris ve kirli eller, hareket edemiyordu... (Suad Muammer)