Ama nasıl olur ? Duyduğum ses buradan klübenin içerisinden geliyordu.Bedenimin yorgunluğu dizlerime ağır geliyor.Sendeliyorum, duvara tutunup hızla kapı yönüne dönüyorum yüzümü.Az evvelki aynada yine kendimi görüyorum.Bir iki adım daha atıp karşısında duruyorum.Belki belirsiz izler daha da derinleşmiş.O da ne ardımda bir kadın resmi daha beliriyor. Dikkat ve şaşkınlıkla bakıyorum, o da benim buraya gelmeden önceki halim.Genç,güzel ve gururlu halim.Ama bu da benim.Yani diyorum saatlerdir beni ardında koşturan ve bir türlü yakalayamadığım,çekip giden gençliğimden başkası değilmiş.Kan ter içinde açıyorum gözlerimi ve söz veriyorum kendime.Gençliğim gitmeden kendime,hayata ve yaşama bir şeyler katmaya.