İnsan; Ana rahminde döllendikten sonraki kırk gün içinde cenin halini alır, can olur.
Ana rahminde kırk hafta içinde tamamlanır, doğar, biyolojik insan olur.
Doğduktan sonra kırkı çıkıncaya kadar özenle yabancılardan, uğrulardan korunur, kırk ay içinde konuşur, kendi ayakları üzerinde doğrulur, kendi hayatına yürümeye başlar.
Hayat denilen serüven başlar. Bu serüvende tüm yönler mubahtır. Tüm yönler mubahtır demek sonsuz özgürlüktür, ancak bu özgürlük içinde sadece bir tek yön insanı insan olmaya götürür. Yolların bazıları ise insanı iyice insanlıktan uzaklaştırır. Bu gerçeği bilmek gerekir. Bildikten sonra hangi yöne gideceğine insan özgür iradesiyle karar verebilir.
İnsan kırk yaşına ulaştığında Kemal’e erer. Bunun anlamı kişi ne yöne gideceğine karar vermiştir.
Bu serüven yolculuğunda 40’lar Meclisine varanlar, insanı kâmil olmaya yönelmiş demektir.
İnsan olmaya.
Aşk ile.