"Ne diyordum?.... Orhan Kemal... Adam siyasi. Bursa Hapishanesinden yeni çıkmış. Hapis arkadaşı Nazım Hikmet, hikayelerini çok beğenmiş... Yaz, durmadan yaz demiş. O da habire yazıyor. Öte yandan yoksulluk yapışmış yakasına. Bir yanda baba Beyrut`ta. Evde karı, çocuklar, yaşlı bir anne... Zar zor Nuri Has`ın Milli Mensucat Fabrikası`nda bir katiplik buluyor. Bu arada siviller gece gündüz peşinde. Adama rahat yok. Bir yandan da yazdığı hikayeler Varlık`ta yayınlanıyor. Derken Baba Evi romanı basıldı. Arkasından fabrikadaki işine son verdiler.Gene yoksulluk, gene rezillik. Sonra Sıtma Savaş`ta  küçük bir memurluk. Yıl 1950. Seçimler oldu. Demokrat Parti geldi iktidara. Onlar da Sıtma Savaş`tan attılar. Zaten Abidin Dino yıllar ince gitmişti. Yaşar Kemal`i de rahat bırakmadılar. O da hapisklere düştü. Sonra arzuhalcilik yaptığı kasabada miting düzenlemişler.

Yaşar Kemal`i linç etmek itiyorlarmış. Canını zor kurtarmış Yaşar Kemal de çekip gitti. Orhan kemal Tek başına kalınca, duramadı, O da gitti.