Yirmi yaşımdayken annem bana şöyle demişti:

Manastıra girseydim, hem kendim, hem başkaları için en iyisini yapmış olacaktım.

Eğer manastıra girmiş olsaydın ben dünyaya gelmezdim dedim.
Dünyaya gelmen daha önce kararlaştırılmıştı oğlum dedi.
Evet ama, dünyaya gelmeden çok önce seni annem olarak
seçmiştim ben diye karşılık verdim.
Dünyaya gelmeseydin cennette bir melek olarak kalacaktın. dedi.
Ama ben hala bir meleğim, diye cevapladım.
Gülümsedi ve dedi ki Kanatların nerede peki?
Elini tutup omuzuma koydum ve Burada, dedim.
Kırılmışlar, dedi
Bu konuşmadan dokuz ay sonra, annem dönülmez ufukta yitip gitti.