Yetenekleri besleyen halkıma çok teşekkür ederim.

Hiçbir zaman hiçbir şeyiniz eksin olmasın.

Kaderime hepiniz taht oldunuz

Hepiniz bana güç, kuvvet verdiniz

Hepiniz yol gösterdiniz

Kalbimdeki tüm yer sizin

Ölümsüzlük yolunu inşa edip

Beni yücelttiniz!

Benim sınırsız hayatımın arkadaşları, ayrılmaz meslektaşlarım,

Bana yaptığınız davranışlar, gösterdiğiniz saygı ve değerden dolayı hepinize çok teşekkür ederim.

Edebiyata beraber girdik ve açılışları da beraber yaptık. Bazen üzüldük bazen de sevindik. Hep birbirimize yardımcı ve dayanak olduk. Belki de bazılarınızın çiçek gibi gönlünü incitmişimdir. Belki de insani özelliklerinize değer vermemişimdir. Eğer gönlünüzü kirletmişsem beni affedin!

Sizler benim hem ak hem de kara günlerimin şahidisiniz. Aklımın paklığı, insanlığın yüceliğisiniz!

Bizim yaptığımız işi devam ettiren yüce halkın kuşakları ve yazarlarına çaba ve sabır dilerim. Bizim yazmadıklarımızı yazın, görmediklerimizi görün, bizim söyleyemediklerimizi söyleyin. Adımlarınızı çok ilerilere atın. Yalanı yazmayın acı da olsa hep gerçeği yazın. Boş söylentilere önem vermeyin. Tarihi doğru yazın. Eğer bunu yapmazsanız gelecek sizden tarihin hesabını sorar. Çünkü bunu ancak siz yapabilirsiniz. Halk ile hep ilişki kurun. Onların gördüğünü ve yaşadığını yazın. Her şeye katlanın. Ancak o zaman siz başarıya ulaşırsınız, yolunuz genişler. Milletin eksiğini saklayın, değerini yükseltin. Düşmanlar için özel olun. Çünkü Kırgız atanız yüce ve güçlü olmuştur!

Yukarıda dediklerim akıl vermek değil sadece dileğim olsun! Belki de yaşlılıktan dolayı büyük konuşmuş ya da yazmışsam beni doğru anlayın ve affedin!

Kırgız halkımın bayrağı her zaman dalgalansın ve halkım hep mutlu olsun!