Kendimi bildim bileli edindiğim deneyimleri, hayata bakışımı, insanın insana ne kadar ihtiyacı olduğunu, iyi ile kötünün içindeki zıtlığın hayati önemini, beni ben yapan ne varsa, dönüp dolaşıp hep anama bağlıyorum. O nasıl bir anaydı ki hayatımın her döneminde aldığım nefes oluyor, çıkmaz sokaklarda yolumu bulmama kılavuzluk ediyordu. Upuzun boyu, yüzünün iki yanından sarkan örükleri ve güneş yanığı teniyle benim için sanki bir Kızılderili kadınıydı. 

***

Ne zaman bu Türkmen kadınının ritüellerini; insana, hayvana, tabiata bağlılığını hatırlasam yüzümde kocaman bir gülümseme oluşur. İşte benim hayatta tek örnek aldığım kadın o.
Benim anam o.