*Bir fotoğraf çektiriyorsunuz, kalabalık bir grup hâlinde.
Çekilen fotoğrafta nasıl görünüyor diye ilk kime bakıyorsunuz?
Kendinize mi?*
En çok önemsediğimiz insanı tanımıyoruz.
Alışkanlıklarını bilmiyoruz.
Neden var olduğunu,
*iyi ki var* olduğunu gözden kaçırıyoruz sık sık.
En çok merak ettiğimiz kişiyi
başkalarının sözlerine terk ediyoruz.
En önemlimizi yani.
Kendimizi...
Kadriye Koba, kelimelerin şiddetini,
törpülenecek sivri yerleri
ve hatalardan öğrenilecek şeyleri anlatıyor.
*Kendinize bakın,* diyor.
*Gülümseyin, çekiyorum.*