1962, “medya”dan değil Babıali’den söz edildiği gazetecilik dönemi, genç bir basın mensubu adayını bağrına basar Cağaloğlu. Sarı Basın Kartı’nın saygınlığı ve değerinin olduğu günlerde çeşitli gazetelerde çalışır, unutulmaz anılar biriktirmeye başlar. 
“Peyami Safa’nın filozofluğu, Ahmet Emin Yalman’ın demokratlığı, Bedii Faik’in şakacılığı, Çetin Altan’ın ironisi, Burhan Felek’in çelebiliği, Necip Fazıl’ın kavgacılığı, Hüseyin Cahit Yalçın’ın particiliği, Nizamettin Nazif’in külhanbeyliği, Metin Toker’in muhalefeti, Orhan Seyfi’nin şairliği, Yusuf Ziya’nın Türkçesi, Refii Cevat Ulunay’ın tutuculuğu, Aziz Nesin’in mizahı, Yunus Nadi’nin devlet sorumluluğu, Firuzan Tekil’in ihata kabiliyeti, Tekin Erer’in sadeliği, Abdi İpekçi’nin sessiz çığlıkları, Mithat Perin’in mizanpaj tekniği, Tahir Kutsi Makal’ın mülakatları, Doğan Nadi’nin hınzırlığı” ve daha nice duayen ve meziyetleri yoluna ışık tutar.
Deneyim kazanır, mesleği pekişir. Gazete patronları değişir, siyasetçiler gelir geçer. Dünya değişir Türkiye dönüşür.
Gazeteciliğin yanı sıra Marmara Grubu Vakfı adlı sivil toplum kuruluşunda yer alır ve kurumun başkanlığını bugüne dek yürütür. 2008’de Karadağ (Montenegro) Devleti’nin İstanbul Fahri Başkonsolosu olur.
Gazetecilik döneminde başlayan siyasete yakınlığı sivil toplum ve diplomatlık döneminde daha da artar. Celal Bayar’dan Alparslan Türkeş’e, Süleyman Demirel’den Haydar Aliyev’e, İsmet İnönü’nden Rauf Denktaş’a, Zhelyu Zhelev’den Şahap Kocatopçu’ya pek çok siyasetçi ve devlet adamıyla tanışıklığı uzun dostluklara taşınır.
Türkiye ve dünya siyasetinden samimi ve sıcak temaslarıyla yakın tarihin ve gündemin eşsiz tanıklığı ve deneyimiyle Akkan Suver…