O kadar havadaydı ki her şey, hiç bitmeyecek gibi görünen bir belirsizlik...

Birbirleriyle daha önce hiç karşılaşmamış onca insan...

Ve önümde Kesintilerden Sonra Kalan... Düsünüyorum, anlamaya çalışıyorum,yazıyorum, çiziyorum...Kim bu adam diyorum.Bir yandan eğleniyorum, bir yandan içim acıyorsayfaları çevirdikçe... Sonra günler, haftalar, aylar geçiyor.Artık Kesintilerden Sonra Kalan ait olabilmesiiçin, mutlu olabilmesi için, hayatında bir kezolsun tutunabilmesi icin herşeyi yaparolmuşum...Kış da bitmiyor bir türlü. Biraz uzun sürdü bu sene.