Isfahan Sultanı ile Sultanın sohbet arkadaşı saray haznedarı Ermeni Keşiş’inin çocukları olmamaktadır. Yaşlı bir dervişin elinden yedikleri elmanın tesiriyle hanımları hamile kalan bu biri Türk, diğeri Ermeni ailesi çocukları daha doğmadan biri kız diğğeri oğlan olursa çşocukları birbiriyle evlendirmeyi kabul eder. Çocuklar dünyaya gelir. Hikayede asıl adı Ahmet Mirza olan Aşık Kerem, Isfahan Sultanı’nın oğludur. Yine hikayede asıl adı "Kara Sultan", "İsi Gülü" ve "Meryem" olarak geçen Aslı ise Sultanın sohbet arkadaşı Ermeni Keşiş’in kızıdır. Çocuklar büyümeye başlayınca Ermeni Keşiş ile karısı kızlarının burç falına bakarlar. Sonu ya ayrılık ya da ölüm görünmektedir. Ermeni Keşiş’i, kızını Türkmen bir Müslüman oğluna vermek istememektedir. Bir bahane ile saraydan uzaklaşmayı, bir müddet sonra da kızlarının öldüğünü söyleyerek kurtulmayı planlarla. Sultan’dan yaşlandığını bahane ederek izin alan Kara Keşiş Isfahan’dan uzak bir yere, Zengi’ye göç eder. (...)