İnsan doğar, yaşar ve nihayetinde ölür. Hayat bu döngünün içinde sürekli tekrar edip durur. Bu döngünün içi de bize her gün yeni sürprizlerle doludur. Her yeni gün bize yeni başlangıçlar, yeni fırsatlar sunar aslında. İnsan bu fırsatların bazen farkına varır ve çoğu zaman da hiç farkına varmaz. İnsanın bu farkındalığa ulaşması aslında kendine olan bakış açısında gizlidir.
 
İnsan kendinin farkına vardığı zaman etrafının da farkına varmaya başlar. Kendinin farkına varması da kendi gelişimini tamamlamasıyla mümkündür. Yaşam döngüsü içinde başımıza gelen her olay kendi gelişimimize bir katkı sağlar ve her hadise kendine gelişimimizi bir adım öteye taşır. Kendine gelişimini tamamlayan her insan hayatının nerden gelip nereye gittiğini de fark eder. Bu farkındalık onu sonsuz bir ummanın içine daldırır. O sebeple diyoruz ki;
 
“Evet herkes kendine gelsin ve kendine gelişimine, ruhsal değişimine çalışsın. Başkasına değil herkes önce kendine gelsin, kendi ruhuna insin. Kendine gelsin ve gelişsin de birde o zaman görsün hayat neymiş, dünya neymiş, insan neymiş, yaşamak neymiş hepsinin sırrını çözmeye başlasın.”