Welhasil, ez bi nivise hissiyam, dive min binivisiya. Ez bi ziman hissiyam, dive min kevaneyen zimane xwe vekira. Ji xwe ev xebata piçuk u nazik, bi hin kevaneyen jiyana min pek hatiye. Kevaneyan vedikim, diçim ser kendalen wan, ji jor li naverokan dinerim. Tişte ku dibinim peşkeşi we dikim. Li ser deven kendalan deng didim. Gelo hune min bibihissin? Nizanim! Le eger min nenivisiya, belki ez biketama, di kurahiyen kendalan de winda bibuma. Le edi ne xeme. Eger ketina min hebe ji di peş de, hune bizanibin ka ez li ku me.

Her weki hun, kesen ji hale dine zane ne. Ji dünyayek kevn ten, direji wexten me dibin. Ez benderek çe dikim ji ruhe mirovan, dixim nav rüpelan, diavejim ber bexte we. ku je bigre, we bibe yadigarek ji nexşeya ango erdnigariye beşeri ya gerdüna gilover re. eger je negre, her weki qet neniqutiye ji penivisa min, peyven ku biyani ne, Ji hin kesen nav we, yen sax re...

Gumana min Ziman e. Bila Ziman Ji edebiyate re be.