Sevadüil-A`zam, Hakim es-Semerkandinin (v. 342/953) akâide dair eseridir. "Sevadü`l-aszam" terkibi, Hz. Peygamber ve ashabını takip eden müslüman çoğunluk, anlamına gelmektedir. Dolayısıyla ehl-i sünnet ve`l-cemaat çoğunluğunu ifade etmek için kullanılır. III. (IX.) yüzyılın sonlarına doğru Maveraünnehir ve Horasan`da bid`at ve hurafelerin yaygınlaşması üzerine Samâni Emin İsmail b. Ahmed, Semerkant ve Buhara âlimlerini davet ederek müslümanlan sağlam bir akide etrafında toplayacak ve Ehl-i sünnet inancını yayarak sapkın anlayışları ortadan kaldıracak bir eser yazmalannı istemiş, alimler de bu görevi Hakim es-Semerkandinin yerine getirmesini uygun bulmuştur.

Eserin muhtevası, ilahiyyat, nübüvvat, sem`iyyat ve hilafet bahisleri yanında bazı fıkhi konuları da içermektedir. Hanefi-Matüridi kelâmının başlangıç dönemine ait olan risâlede meseleler âyet ve hadislerle desteklenerek ele alınmış, dini terimler olabildiğince anlaşılır hale getirilerek sade bir üslıCıp kullanılmıştır. Mu`tezile, şia, Kerramiyye ve Cehmiyye`nin görüşleri sert bir dille eleştirilirken, Sünni gelenekten Hanefi çizgisi benimsenmiştir. Eserde ele alınan konularla Ebü Hanffe`nin risâleleri arasındaki muhteva benzerliği dikkat çekicidir.