Bir yangın çağından yükselen ağıt sesleriyle insanı sarsan, uyandırmaya, insanlığını savunmaya çağıran; insanın bu dünyadaki gelip geçiciliğinden, duyarlı ve ironik bir bakışla, söz eden; hayal, gerçek arasındaki ince sınırda dolaşan ruh hallerinin yansımaları…
Toplumsal değişimin fırtınalarında savrulan yaralı ve kırık ömürlerin; dünyadaki yaşama serüveni daha başlarken biten bebeklerin ve çocukların hüzünlü öyküleri…
Ödül peşinde koşan şairlerin, yazarların; bozkırların, köylerin, şehrin öyküleri de var, atların öyküleri de var, ölüme, yalnızlığa terk edilen insanları anımsatan…
Nazmi Bayrı’nın öykülerinde çok değişik insan tipleriyle, yaşamlarıyla karşılaşıyoruz.
Şiirsel bir söylemle, zor bir çağda sürdürülen bir yaşama mücadelesinden izler, kesitler koyuyor ortaya…
Mustafa Günay
