Onları ilk kez işittiğinde henüz yeni yetme, küçük bir çocuktu Avel. Ürkmüştü… Etrafına bakındığında kulaklarına seslenen şeylerin somut kanıtlarını görememesiyle korkusu iki kat daha artmıştı. “Sen seçilmiş olansın!” Bu sözler ona, seçilmiş olmanın heyecanını yaşatmıyor, bilakis onlardan nasıl kurtulabileceğinin hayalini kurduruyordu.
Kulağına fısıldayanların ona, gelecekte neler olabileceğini söylemesiyle kehanetler zincirinin ilk lanetiyle tanıştı Avel. Bu bir hediye miydi yoksa insanların ondan korkmasını, uzaklaşmasını sağlayan bir lanet miydi, bundan henüz emin değildi. 
İmparatoriçe Katerina’nın öleceği günü söylediğinde yaka paça kendisini demir parmaklıkların arkasında buldu. Bu tahminiyle ününe ün katan Avel’i sağlıklı düşünen kimse görmek istemiyordu. İnsanlar ondan çekiniyordu, çünkü kendi geleceklerini okuduğunun bilincindelerdi ve bunun onun eline koz verdiğinin… Rus Çarı I.Pavel ile konuşması, hem kendisinin hem de onun hayatında geri dönülmez bir geleceğin temellerini inşa etmişti. Tüm Rusya’nın tanıdığı Rahip Avel geleceği gören bir kahin miydi? Yoksa bir şarlatan mıydı, herkes bu sorunun yanıtını arayacaktı.