“Kazdağı Tahtacı Türkmenleri’nde Evlilik ve Musahiplik Kurumu” adlı bu çalışmada Çanakkale ve yöresindeki Kazdağı Tahtacı Türkmenleri’nin evlilik ve musahiplik kurumları araştırılmış ve bu kurumların birbirleriyle olan ilişkileri ortaya konmaya çalışılmıştır.
Geçmişten günümüze dışarıya karşı, oldukça “kapalı” bir yaşam tarzı sürdürmüş ve sosyo-kültürel açıdan özellikle kırsal kesimde halen geleneksel yaşam tarzını ormanlık ve yüksek yerlerde sürdürmeye devam ettirmekte olan Kazdağı Tahtacı Türkmen kültürü bağdaştırmacı yapısı nedeniyle bir çok kültürel kodu içerisinde barındırmaktadır. Toplumsal bir zenginlik ve yaşam tarzı olarak dikkat çeken bu topluluklara dair gerçekleştirilen bu çalışma Çanakkale Onsekiz Mart Ünivesitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Felsefe ve Din Bilimleri Anabilim Dalı’nda yürütülmüş “Kazdağı Tahtacı Türkmenleri’nde Evlilik ve Musahiplik Kurumu” adlı Yüksek Lisans çalışmasından üretilmiştir.
Bilindiği gibi, Tahtacılar Anadolu’da başta Güney ve Batı Anadolu olmak üzere, birçok yerde daha önceleri ağaç işi ile uğraşan ancak, özellikle günümüzde yerleşik hayata geçmiş ve farklı geçim kaynaklarını kullanan bir Türkmen topluluğudur. Çanakkale Yöresi de bu Türkmen topluluğunun yaşadığı yerlerden birisidir. İnceleme alanı olarak ele aldığımız Çanakkale ve Kazdağları çevresi için saha verilerinden önce literatürdeki kaynaklardan faydalanılmıştır. Sonrasında bölgede iletişim sağladığımız Tahtacı Türkmen topluluğundaki kaynak kişilerle görüşmeler gerçekleştirdik.
Her topluluğun kendisini farklı kılan özellikleri vardır. Tahtacılar için de toplum içerisinde kendilerini farklı kılan en önemli faktör dağlarda, orman içlerinde ve konar-göçer şekilde yaşamış olmalarıdır. Böylelikle kentin ve yahut bölgenin sosyo-kültürel ortamından ayrı kalmışlardır, bu durum da, topluluğun daha az değişikliğe uğramasına ve yüzyıllar boyunca kapalı bir topluluk olarak hayatlarını sürdürmesine neden olmuştur. Fakat yerleşik hayata geçiş, topluluğun daha çok diğer