“Mektubunu aldığım gün, uçurumun kıyısındaydım. Gün boyu o sözlerini düşündüm durdum. İşte o sözlerinle beni uçurumun dibinden yukarılara doğru çekip aldın. Mademki yeniden doğdum. O zaman şairin şu sözüne katılmamak elde değil: ‘Eşyaları aldığın yere, insanları hak ettiği yere bırakacaksın!’ Lütfen beni mektupsuz bırakma! Çünkü mektupların bu zor günlerimde tutunacak tek dalım oldu. İstanbul’dan sevgiler.”