"Ben, kendimi ararken her harfi ayrı bir yara yaptım yüreğime.
Kader, her satıra bir ayrılık, her kelimeye bir özlem serpiştirdi. Yazdıklarımın her hecesine hüzünle dokundum sanki her nokta, bir vedanın sessiz çığlığıydı. Satırlarımda kayboldum, her cümlede bir adım daha uzaklaştım kendimden. Özledikçe yazdım, yazdıkça daha çok özledim çünkü her harf, aslında kaybolduğum yolda bana çizilen bir ayrılıktı. Oysaki kendimi sessiz vedalara ne çok alıştırmıştım. İçimdeki fırtınalar koparken bile, dudaklarımda bir tek kelime dahi dökülmemiş. Her ayrılıkta susmuş, her hasrette bir parçamı daha yitirmişim."