”Bazen hayat sadece savurma işini yapar, siz ise tutunacak bir dal ararsınız.”

Ruh’u bir ağaç gibi düşünün ve güçlü bir fırtınaya tutulduğunu varsayın. Aynı fırtına bazı ağaçları kökünden sökerken bazı ağaçların dallarını kırmakla yetiniyor. Fakat bazı ağaçlar o kadar güçlü ki sadece bir kaç yaprak dökmek dışında bir kayıp yaşamıyor. Tıpkı böyle fırtınalardan geçen evlilikler, aşklar ve dostlukların ne derece kayıplar yaşadığını?

Bu kişilerin; duygu geçişlerini, iyileşmelerini, yaralarını, ağrılarını hissetmek ister misiniz? Ben de olsam bunu yapardım dediğiniz, bazen de ben bu kadarını kabullenmezdim dediğiniz olayları yaşayanlardan dinleyerek, gözlemleyerek kaleme aldığım kitap ki olaylar ve duygular gerçek yaşamdan alınırken, kişiler tamamen kurgudur. Belki de biri’si siz’sinizdir.

Neden “Kayıp Cümleler” ? Çünkü kişilerin olumsuzluklar, acılar ve zorluklar karşısında en çok kendi içinde, yitip giden cümlelerle konuştuğunu biliyorum. Yolu hüzünden geçen herkesin sesle anlam kazanamamış fakat yüreğinde çığlık olan kayıp cümlelerine ithafen…